ZDROWA CZY NIEZDROWA?

W przeciwieństwie do prawidłowej wydzieliny, upławy mają żółtawą, zielonkawą lub brunatną barwę. Są zazwyczaj wywołane zakażeniem bakteryjnym pochwy, które zaburza równowagę między bakteriami zdrowego środowiska pochwy, a bakteriami chorobotwórczymi. Tę równowagę najczęściej zakłóca nasza obniżona odporność (zwłaszcza przy leczeniu antybiotykami), kontakt z bakteriami w publicznych toaletach, basenach itp.), nieprawidłowe używanie tamponów (trzymanie tego samego tamponu powyżej 3 godzin) lub gadżetów erotycznych (niedostateczna dezynfekcja) oraz kontakty seksualne z różnymi partnerami lub partnerkami.

BAKTERIE

Zakażenie bakteryjne objawia się zwykle żółtawym lub zielonkawym kolorem i nieprzyjemnym, „rybim” zapachem. Może je spowodować rzęsistek pochwowy przekazywany podczas stosunku seksualnego lub nawet podczas używania tych samych ręczników, gąbek, bielizny oraz publicznych ubikacji. U większości mężczyzn nie daje wyraźnych objawów, więc do zakażenia może dojść nieświadomie. Drugą częstą infekcją bakteryjną jest chlamydioza wywołująca śluzowo-ropne upławy, ból w podbrzuszu, pieczenie w trakcie oddawania moczu oraz świąd. 

GRZYBY

Poza zakażeniami bakteryjnymi upławy połączone ze świądem (swędzeniem) wulwy (zewnętrznych narządów płciowych) mogą być spowodowane zakażeniem grzybiczym tzw. kandydozą. Grzybicę powodują drożdżaki, a do zakażenia dochodzi podobną drogą, czyli poprzez używanie tych samych ręczników, publicznych toalet i w wyniku stosunku seksualnego. Ale może być to również skutek noszenia nieodpowiedniej bielizny ze sztucznych tworzyw, które sprzyjają nadmiernemu poceniu się i namnażaniu drożdżaków. Upławy są wtedy gęste, o kremowym zabarwieniu. Towarzyszy im wspomniany świąd, zaczerwienienie warg sromowych, pieczenie i ból podczas stosunku. Tego typu zakażenia występują u 70% kobiet!

ALERGENY

Upławy może powodować kontakt z alergenem np. proszkiem do prania, płynem do płukania, kosmetykiem, lateksem w prezerwatywie lub barwnikami w podpaskach. W takim przypadku, upławom będzie towarzyszyć zaczerwienienie wulwy i świąd.

NIE LEKCEWAŻ – KONSULTUJ

Upławy wymagają konsultacji ginekologicznej i leczenia ponieważ infekcje, których są objawem, mogą prowadzić do uszkodzenia jajowodów i jajników – narządów odpowiedzialnych za płodność. Lekarz_ka w takiej sytuacji powinien_na wykonać wymaz, który jest oceną flory bakteryjnej pochwy. Pobranie wymazu umożliwia zdiagnozowanie przyczyn stanu zapalnego i dobranie odpowiedniego leczenia. W prawidłowym wymazie będą się znajdować przede wszystkim pałeczki kwasu mlekowego, a w przypadku infekcji równowaga będzie zachwiana i będą dominować leukocyty, drożdżaki i bakterie chorobotwórcze. 

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WYMAZU?

Dwa dni przed badaniem nie należy współżyć, ani używać mydła i innych środków higienicznych podczas mycia okolic intymnych. Aby wynik badania był prawidłowy, osoba badana nie może mieć w jego czasie miesiączki i powinna powstrzymać się od oddawania moczu przez 2-3 godziny przed badaniem.

Samo badanie polega na pobraniu wymazu z cewki moczowej. Jest krótkie, bezbolesne i w pełni bezpieczne. Wymaz pobiera lekarz_ka w trakcie typowego badania ginekologicznego wacikiem na patyczku (tzw. wymazówką), który potem umieszcza się w probówce. I ta właśnie probówka trafia do laboratorium.

Materiał pobiera się z tylnego sklepienia pochwy, czasem z okolic cewki moczowej. Na podstawie wymazu określa się pH pochwy (czy odczyn jest kwaśny), a w przypadku upławów zleca się wykonanie tzw. posiewu pochwy na podstawie wymazu.

Polega to na tym, że diagnosta_ka w laboratorium „wysiewa” pobrany materiał na specjalnym podłożu i obserwuje jakie drobnoustroje się z niego rozwiną. Najczęściej posiew wykonuje się łącznie z antybiogramem, co pozwala określić jakie leki zadziałają na określone bakterie, co znacznie ułatwia proces leczenia. 

LECZENIE

Leczenie infekcji intymnych, które objawiają się upławami, nie jest skomplikowane – polega na stosowaniu środków przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybicznych w postaci kremów, globulek lub tabletek. Wniosek jest jeden – nie należy lekceważyć upławów i podejść do sprawy aktywnie, a więc odwiedzić ginekologa_żkę, zrobić wymaz i się wyleczyć!