Opublikowano: 3 października 2024
Ostatnia aktualizacja: 8 października 2024
Naukowcy z Univeristy College London postanowili zwrócić uwagę na problemy ze zdrowiem psychicznym, z którymi zmaga się wiele kobiet w okresie perimenopauzalnym. Badania ujawniają, że w tym czasie kobiety są o 40 proc. bardziej narażone na wystąpienie depresji w porównaniu do kobiet przed menopauzą.
Z tego artykułu dowiesz się o tym:
Dlaczego depresja może pojawiać się częściej w okresie perimenopauzy?
Jakie są objawy depresji w perimenopauzie?
Aby oszacować ryzyko wystąpienia klinicznej, zdiagnozowanej depresji lub objawów depresyjnych na różnych etapach perimenopauzy, naukowcy przeanalizowali dane z siedmiu badań, w których wzięło udział ponad 11 tys. kobiet na całym świecie. Badanie zostało opublikowano w czasopiśmie Journal of Affective Disorders.
PERIMENOPAUZA I DEPRESJA
Badanie wykazało, że kobiety w okresie okołomenopauzalnym są o 40 proc. bardziej narażone na objawy depresyjne niż kobiety przed menopauzą. Badacze zasugerowali, że jedną z przyczyn może być fakt, że spadek poziomu estrogenu, którego doświadczają kobiety w okresie menopauzy, wywołuje pojawienie się nowych lub pogorszenie istniejących już objawów depresyjnych. Udowodniono, że estrogen wpływa na metabolizm neuroprzekaźników (dopaminy, noradrenaliny, endorfin i serotoniny), które oddziałują na stany emocjonalne.
Naukowcy doszli do wniosku, że ryzyko depresji w okresie okołomenopauzalnym podkreśla potrzebę badań przesiewowych i wsparcia dla tej grupy kobiet.
- Przeczytaj. Jak depresja wpływa na seks?
„Kobiety powinny mieć możliwość rozmawiania o tych sprawach, a nie minimalizowania objawów” – powiedział ginekolog dr Michael Krychman w wywiadzie dla Medical News Today. „Kobiety powinny wiedzieć, że istnieją bezpieczne i skuteczne metody leczenia objawów, które są ukierunkowane na przyczyny. Na przykład, jeśli depresja ma podłoże hormonalne, wówczas powinno zostać wdrożone leczenie hormonalne. Jeśli depresja ma podłoże biologiczne lub psychospołeczne, najlepsze mogą być leki przeciwdepresyjne i terapia poznawczo-behawioralna”.
W poprzednich badaniach ci sami naukowcy odkryli, że terapia – taka jak uważność czy terapia poznawczo-behawioralna – może być skuteczną formą leczenia niefizycznych objawów menopauzy.
NAJCZĘSTSZE OBJAWY DEPRESJI W OKRESIE PERIMENOPAUZY
Naukowcy zauważyli, że kobiety w średnim wieku są dwukrotnie bardziej narażone na depresję niż mężczyźni. Objawy depresyjne, które mogą pojawić się w okresie okołomenopauzalnym to:
Smutek niespowodowany żadnym wydarzeniem
Niepokój lub drażliwość
Poczucie beznadziejności, bezwartościowości lub bezradności
Utrata zainteresowania lub przyjemności z hobby i aktywności
Zmęczenie, brak energii
Trudności z koncentracją, zapamiętywaniem lub podejmowaniem decyzji
Zmiany snu lub apetytu
Bóle fizyczne lub bóle, które nie mają wyraźnej przyczyny fizycznej
Myśli o śmierci, samobójstwie lub próbach samobójczych.
Objawy depresji mogą zakłócać zdolność do wykonywania codziennych czynności i utrudniać czerpanie radości z życia.
CO TO JEST PERIMENOPAUZA?
Perimenopauza zaczyna się zwykle od 8 do 10 lat przed menopauzą. Może się rozpocząć po 40. roku życia, ale są kobiety, które zaczynają przechodzić perimenopauzę wcześniej. Perimenopauza, czyli przejście menopauzalne, to stan, w którym jajniki stopniowo zaczynają produkować mniej estrogenu. Trwa to do menopauzy, czyli momentu, w którym jajniki przestają uwalniać komórki jajowe. Średnia długość okresu okołomenopauzalnego wynosi 4 lata, ale ten etap może trwać tylko kilka miesięcy lub 10 lat. Okres okołomenopauzalny kończy się, gdy nie masz okresu przez 12 miesięcy.
W tym okresie u ok. 80 proc. kobiet pojawiają się objawy neuropsychiatryczne, takie jak zaburzenia nastroju, dysfunkcje poznawcze, lęk, niska samoocena oraz problemy z pamięcią i koncentracją. Objawy fizyczne obejmują takie symptomy jak uderzenia gorąca, nocne poty, problemy ze snem, kołatanie serca, bóle mięśni, bóle stawów i przyrost masy ciała.
Perimenopauza jest naturalną częścią życia, ale aby złagodzić jej objawy, warto jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, który pomoże wybrać odpowiednie leczenie (może obejmować terapię estrogenową, leki przeciwdepresyjne, czy terapię hormonalną).
Źródła: