HIV to ludzki wirus niedoboru odporności, który atakuje głównie limfocyty T, odpowiedzialne za nasz układ odpornościowy. Rozwija się bardzo powoli, ale od momentu zakażenia już nieustannie. Niewykryta i nieleczona infekcja prowadzi do AIDS – czyli poważnej choroby układu odpornościowego. Organizm nie broni się wtedy przed drobnoustrojami: wirusami, grzybami, bakteriami, a także nowotworami. Jak można zarazić się HIV i gdzie można się bezpłatnie przebadać?
DROGI ZAKAŻENIA WIRUSEM HIV
- przez niezabezpieczone prezerwatywą kontakty seksualne, to 90% wszystkich zakażeń na świecie: seks oralny – może dojść do zakażenia, bo błona śluzowa jamy ustnej ma kontakt z płynami, które mogą zawierać wirus (wydzielina pochwy, preejakulat, nasienie), seks waginalny bez prezerwatywy, seks analny bez prezerwatywy. Kontakty analne są najbardziej ryzykownym kontaktem seksualnym.
- przez zakażoną wirusem HIV krew, np. podczas używania tych samych igieł i strzykawek przez więcej niż jedną osobę. Zakazić się też można przez przekłuwanie skóry niesterylnymi narzędziami. Dlatego jeśli decydujesz się na piercing, tatuaż lub wizytę w gabinecie akupunktury, upewnij się, że pracownicy dbają o bezpieczeństwo swoich gości.
- wirus może przejść z matki zakażonej HIV (która nie przyjmuje leków) na jej dziecko w czasie ciąży, porodu lub karmienia piersią – to tak zwane zakażenia wertykalne. Jeśli kobieta zakażona HIV wie o infekcji, podczas ciąży jest pod opieką lekarza specjalisty chorób zakaźnych i przyjmuje leki antyretrowirusowe, szanse na urodzenie zdrowego dziecka wynoszą ponad 99%! Plemniki nie przenoszą wirusa, znajduje się on w innych komórkach płynu nasiennego. Można “wypłukać” nasienie przed inseminacją, co chroni przed zakażeniem.
CZY MOGĘ MIEĆ WIRUSA HIV I O TYM NIE WIEDZIEĆ?
Wirus rozwija się w dość wolnym tempie i zwykle nie daje żadnych objawów. Faza bezobjawowa trwa średnio 8-10 lat. Dlatego tak ważne są badania profilaktyczne w kierunku HIV, bo tylko w ten sposób można potwierdzić bądź wykluczyć infekcję.
JAKIE SĄ OBJAWY WIRUSA HIV?
- INFEKCJA PIERWOTNA. Po 2-3 tygodniach od zakażenia mogą pojawić się objawy grypopodobne, wtedy wirus namnaża się gwałtownie, a potem wchodzi w okres bezobjawowego zakażenia. W tym czasie w organizmie osoby zakażonej nie ma jeszcze przeciwciał anty-HIV w takiej ilości, by mogły być wykryte przez testy. W tym stadium zakażenie HIV jest niezwykle trudno rozpoznać.
- STADIUM BEZOBJAWOWE. Bezobjawowe zakażenie może trwać kilka lat. U jednych osób to będzie 15 lat, u innych mniej. Wirus powoli zabija komórki CD4 odpowiedzialne za system odpornościowy. W tym czasie nie obserwuje się objawów chorobowych.
- STADIUM OBJAWOWE. Gdy poziom komórek CD4 spada poniżej 200 jednostek na milimetr sześcienny krwi, oznacza to, że system odpornościowy nie ma wystarczającej ilości przeciwciał. Objawy też nie są zbyt charakterystyczne – mogą się pojawić (lub nasilić) choroby skóry, gorączka (temperatura powyżej 38,5oC), której przyczyn nie udaje się wyjaśnić przez ponad miesiąc, biegunka, chudnięcie i inne.
- AIDS. U osoby zakażonej występuje jedna z chorób wskaźnikowych AIDS, tzw. infekcje oportunistyczne – choroby zakaźne wykorzystują „okazję” zaatakowania osoby z osłabionym przez HIV układem immunologicznym(odpornościowym), a także nowotwory.
GDZIE ZROBIĆ TEST NA HIV W POLSCE?
Jedynym sposobem wykrycia lub wykluczenia zakażenia jest wykonanie testu w kierunku HIV, najlepiej w punkcie konsultacyjno-diagnostycznym (PKD). Testy są bezpłatnie, nie wymagają skierowania i robi się je anonimowo. Badanie polega na pobraniu krwi i analizie pod kątem obecności specyficznych przeciwciał.
Rozpoznanie zakażenia HIV jest możliwe tylko wtedy, gdy wynik testu potwierdzenia jest dodatni. Jeśli wykonałeś_aś tylko test przesiewowy, to wynik dodatni (nieujemny) nie musi oznaczać, że jesteś zakożony_a HIV. W celu rozpoznania zakażenia niezbędne jest wykonanie testu potwierdznia.
Lista punktów, w których wykonasz bezpłatne i anonimowe badanie w kierunku HIV.
Osoba, u której zostanie wykryty wirus, zostaje objęta bezpłatnym, nowoczesnym leczeniem. Wynik testu zawsze odbiera się osobiście. Nie można zrobić tego telefonicznie ani mailowo.
PrEP i PEP
W Polsce dostępny jest PrEP, czyli przedekspozycyjna profilaktyka zakażenia HIV. Polega na regularnym przyjmowaniu leków, które redukują ryzyko zakażenia. Ten rodzaj profilaktyki zalecany jest podejmującym kontakty seksualne z osobami seropozytywnymi (z HIV) lub osobami, co do których stanu zdrowia nie mamy pewności. PrEP polecany jest też tym, którzy często zmieniają partnerskie osoby seksualne i nie zawsze używają prezerwatywy.
Tutaj dowiesz się więcej na temat PrEP
Co jeśli pękła prezerwatywa? Możesz skorzystać z profilaktyki po ekspozycyjnej (PEP). Udaj się do lekarza w poradni chorób zakaźnych prywatnej lub państwowej i przyjmij pierwszą tabletkę w jak najkrótszym czasie od kontaktu seksualnego maksymalnie do 48 godzin. Kurację będziesz przyjmować 28 dni i ochroni Cię ona przed zakażeniem HIV. Koszt to ok. 990 zł.
JAK SKUTECZNIE CHRONIĆ SIĘ PRZED ZAKAŻENIEM HIV?
Środkami o udowodnionej skuteczności radykalnie zmniejszającym ryzyko zakażenia HIV są prezerwatywa, PrEP i PEP, a także leczenie u osoby partnerskiej z HIV. Największe korzyści i największą ochronę przed zakażeniem HIV i innymi zakażeniami przenoszonymi drogą płciową (m.in. kiła rzeżączka, chlamydioza) można osiągnąć regularnie przyjmując PrEP i używając prezerwatyw.
HIV A LECZENIE ANTYRETROWIRUSOWE
Dzięki skutecznemu leczeniu antyretrowirusowemu osoba zakażona wirusem HIV może cieszyć się zdrowiem przez długie lata. Leczenie jest na tyle skuteczne, że długość życia osób z HIV wynosi tyle, co reszty populacji. Terapia antyretrowirusowa daje szansę na osiągnięcie niewykrywalnej wiremii. Co to oznacza? Że wirusa nie ma w organizmie, albo że jest go bardzo niewiele. Dzięki temu taka osoba staje się osobą niezakażającą. Może utrzymywać kontakty seksualne i nie zakażać wirusem. Może również urodzić lub spłodzić niezakażone dziecko.
Leki ARV są w Polsce bezpłatne dla wszystkich osób, które żyją z HIV, niezależnie od statusu ubezpieczeniowego. Leki otrzymuje się w poradni lub w aptece szpitalnej. Niewykrywalną ilość wirusa można uzyskać tylko przy regularnym przyjmowaniu leków. Odstawienie terapii sprawia, że poziom wirusa ponownie wzrasta.