Opublikowano: 17 listopada 2023
Ostatnia aktualizacja: 29 października 2025
Języki miłości – pojęcie wymyślone przez pastora Gary’ego Chapmana ponad 30 lat temu – zyskały status kultowy. To temat, który często pojawia się na pierwszych randkach, w testach na TikToku i w rozmowach o związkach. Według teorii Chapmana, znajomość swojego „języka miłości” ma pomóc w zrozumieniu partnera i poprawić relację. Brzmi świetnie. Problem w tym, że… nie ma na to żadnych solidnych dowodów naukowych.
SKĄD WZIĘŁY SIĘ JĘZYKI MIŁOŚCI?
Chapman, pracując przez lata jako pastor i doradca małżeński zauważył, że pary różnią się sposobem okazywania uczuć. Na tej podstawie stworzył koncepcję pięciu języków miłości, czyli sposobów, w jakie ludzie wyrażają i odbierają miłość.
Według niego to proste i intuicyjne narzędzie miało pomóc parom „dostroić się” do siebie. Pomysł chwycił – jego książka The Five Love Languages: The Secret to Love that Lasts sprzedała się w ponad 20 milionach egzemplarzy i została przetłumaczona na 49 języków.
PIĘĆ JĘZYKÓW MIŁOŚCI WEDŁUG CHAPMANA
- Drobne przysługi (acts of service) – robienie czegoś pomocnego dla partnera, np. zrobienie kawy albo załatwienie sprawy.
- Dotyk (physical touch) – okazywanie czułości przez fizyczny kontakt, przytulenie, pocałunek, trzymanie za rękę.
- Czas (quality time) – spędzanie razem czasu, pełna uwaga i obecność.
- Prezenty (gifts) – upominki, które pokazują, że o kimś pamiętasz i się starasz.
- Słowa uznania (words of affirmation) – komplementy, słowa wsparcia, wyrażanie podziwu.
Chapman twierdził, że każdy z nas używa wszystkich języków miłości, ale jeden z nich dominuje – to nasz „główny język miłości”.
Według Chapmana, ludzie są szczęśliwsi w relacjach, gdy ich języki miłości się pokrywają – a mniej zadowoleni, gdy „mówią” różnymi. Dodatkowo, związek ma być bardziej satysfakcjonujący, jeśli potrafimy rozpoznać język miłości partnera i się do niego dostosować.
Tyle że to nie jest nowy pomysł. W psychologii od dawna wiadomo, że kluczem do dobrej relacji jest reagowanie na potrzeby partnera i okazywanie mu troski w sposób, który sprawia, że czuje się widziany i zrozumiany.
CO NA TO NAUKA?
Mimo ogromnej popularności teorii Chapmana, przez ostatnie 30 lat przeprowadzono zaledwie kilka badań. I większość z nich nie potwierdza skuteczności koncepcji języków miłości.
Zacznijmy od quizu, który zna chyba każdy, kto kiedykolwiek był zakochany: Jaki jest Twój język miłości? Mimo że miliony osób go wypełniły, nie istnieją żadne naukowe publikacje potwierdzające jego wiarygodność i trafność.
Naukowcy próbowali opracować własne testy1, ale ich wyniki nie potwierdziły, że faktycznie istnieje pięć odrębnych języków miłości. W jednym z badań badacze nawet doszli do wniosku, że może być ich sześć – i że część odpowiedzi trudno dopasować do kategorii „słowa uznania” czy „czas razem”.
CZY DOPASOWANIE JĘZYKÓW NAPRAWDĘ DAJE SZCZĘŚCIE?
Dowody są bardzo niejednoznaczne. Trzy różne badania (w tym jedno z wykorzystaniem quizu Chapmana) wykazały, że pary z dopasowanymi językami miłości nie były szczęśliwsze niż te, które się różniły.
Z kolei nowsze badanie sugeruje coś odwrotnego – że pary, których języki miłości się pokrywają, zgłaszały większe zadowolenie z relacji i życia seksualnego. Ciekawostka: mężczyźni, którzy wykazywali większą empatię i zdolność „wejścia w perspektywę” partnerki, mieli język miłości lepiej dopasowany do jej stylu.
Tylko dwa badania2 sprawdzały, czy wiedza o języku miłości drugiej osoby rzeczywiście poprawia relację. Wyniki pokazały, że faktycznie może to zwiększać satysfakcję – zarówno teraz, jak i w przyszłości. Ale to wciąż bardzo mało danych, żeby mówić o twardych dowodach.
Choć języki miłości brzmią romantycznie i pomagają ludziom myśleć o tym, jak okazują uczucia, nauka nie daje na razie powodów, by wierzyć, że to magiczny klucz do udanego związku. Zamiast skupiać się na dopasowaniu do jednej kategorii, może po prostu warto pytać, słuchać i obserwować, jak druga osoba lubi być kochana – bez testów, tabel i przypisanych etykietek.
