Opublikowano: 17 kwietnia 2024
Ostatnia aktualizacja: 25 kwietnia 2024
Prezeska zarządu Fundacji Edukacji Społecznej. Doktorka nauk społecznych, pedagożka, edukatorka seksualna, socjolożka. Konsultantka i doradczyni HIV/AIDS, członkini Światowego (International AIDS Society), Europejskiego (European AIDS Clinical Society) i Polskiego Towarzystwa Naukowego AIDS (PTnAIDS). Jest współautorką Polskich Rekomendacji „Zasady opieki nad osobami zakażonymi HIV”. Autorka wielu publikacji i programów edukacyjnych. Magdalena Ankiersztejn-Bartczak to jedna z osób, które znalazły się na naszej liście 100 SEXEDPL i Forbes Women.
Skąd czerpała Pani wiedzę o seksie i seksualności?
Jako nastolatka nie miałam zajęć z zakresu edukacji seksualnej. Wiedza przenoszona była pomiędzy rówieśnikami. Miałam później to szczęście być na studiach pedagogicznych z zajęciami dotyczącymi seksualności prowadzone przez prof. Izdebskiego. Dołączyłam do grupy młodzieżowych edukatorów seksualnych Towarzystwa Rozwoju Rodziny.
Czy rodzice rozmawiali z Panią o seksie? Czy seks był tematem tabu?
Tak, temat seksualności był obecny w naszym domu. Mama jest lekarzem i zajmowała się zdrowiem publicznym, a później HIV. Miałam to szczęście, że to nie był temat tabu.
Dlaczego tak trudno jest w Polsce rozmawiać otwarcie o seksualności?
Seksualność ciągle nie jest postrzegana jako elementarna część zdrowia człowieka. Jest traktowana w kontekście światopoglądu. Brakuje rzetelnej, opartej na wiedzy naukowej edukacji. Nie mówienie o seksualności nie spowoduje, że przestaniemy być seksualni.
W jakich tematach związanych z edukacją seksualną nastolatki/dorośli mają braki?
Właściwie w każdej. Wchodząc na zajęcia z zakresu z HIV, zawsze zaczynamy od podstaw. Od poprawnego określenia narządów płciowych i bazowej wiedzy o rozwoju psychoseksualnym. Dużo też jest potrzeby weryfikacji nieprawdziwych informacji, które młodzież ma z internetu. Sami nie wiedzą, co jest prawdą a co nie. Trzeba też nauczyć ludzi komunikacji swoich potrzeb i stawiania granic.
W jaką wiedzę i umiejętności wyposażyć dziecko, żeby mogło przygotować się świadomie do rozpoczęcia życia płciowego?
Młody człowiek powinien mieć elementarną wiedzę o zdrowiu psychoseksualnym. Profilaktyka powinna wyprzedzać zachowania. Czyli młody człowiek powinien wiedzieć o ryzykach związanych z różnymi zrachowaniami seksualnymi, ale również mieć wiedzę i umiejętności przeciwdziałania. Ważna jest wiedza do świadomej zgody do zachowań seksualnych.
Jakie zagrożenia, negatywne zjawiska wynikają z braku mądrej edukacji seksualnej?
Brak edukacji seksualnej przyczynia się do wzrostu chorób przenoszonych drogą płciową, nieplanowanych ciąż i nadużyć seksualnych. Młody człowiek nie ma elementarnej wiedzy o prawach seksualnych i formach profilaktyki. Nie ma umiejętności mówienia o swoich potrzebach seksualnych bądź też stawiania granic.